عرى

[ویکی الکتاب] معنی عُرْوَةِ: دستاویز(دستگیره و یا به عبارت دیگر دستهای است که با آن چیزی را گرفته و بلند میکنند ، مانند دسته کوزه و دلو و دستگیره ظرفهای مختلف ، البته گیاههای ریشهدار و نیز درختهائی را که برگ آنها نمیریزد عروة مینامند ، و این کلمه در اصل به معنای تعلق میباشد و وق...
تکرار در قرآن: ۳(بار)
(بر وزن قفل) عریان بودن. در قاموس گفته: «اَلْعُرْیُ: عَدَمُ اللَّبْسِ» و نیز به معنی سالم و پاک بودن از عیب و گناه است فاعل آن عار و عریان است. در اقرب آمده: . تو در بهشت گرسنه نمی‏شوی و عریان نمی‏مانی. عراء: مکان خالی که چیزی از قبیل درخت و نبات آن را نپوشانده است. راغب گفته: «العراء: مکان لاسترة به» در مجمع فرموده: عراء فضائی است که درخت و غیره آن را نپوشانده و به قولی آن زمین خالی است شاعر گوید: و رفعت رجلا لااخاف عثارها و نبذت بالبلد العراء ثیابی‏ این کلمه در قرآن مجید دو بار آمده و هر دو درباره افتادن حضرت یونس از شکم ماهی به مکان خالی است ، .