عروه الوثقی

[ویکی فقه] عروة الوثقی (قرآن). عروة الوثقی (قرآن) به یکی از اوصاف قرآن اطلاق می شود.
«عروة الوثقی» که در آیات ۲۵۶ سوره بقره و ۲۲ سوره لقمان آمده از نام ها و صفات قرآن است: (… فقد استمسک بالعروة الوثقی)؛ «… به دستگیره محکمی چنگ زده است».

[ویکی فقه] عروه الوثقی (قرآن). عروة الوثقی (قرآن) به یکی از اوصاف قرآن اطلاق می شود.
«عروة الوثقی» که در آیات ۲۵۶ سوره بقره و ۲۲ سوره لقمان آمده از نام ها و صفات قرآن است: (… فقد استمسک بالعروة الوثقی)؛ «… به دستگیره محکمی چنگ زده است».
وجه نامگذاری قرآن به «عروة الوثقی»
علت نامگذاری قرآن به «عروة الوثقی» ثبات و استحکام قرآن برای اهل ایمان است که هرگز امکان گسستن و فنا ندارد و با تمسک به آن به سعادت و کمال خواهند رسید.

عروه الوثقی (فقه). عُروَة الوُثقی (فقه)
کتابی به عربی، در فقه امامی تألیف محمدکاظم طباطبایی یزدی، حاوی مسائل فرعی از طهارت تا دیات. برخی دیگر از ابواب فقهی را نیز او نوشته بود که پس از وفاتش با نام ملحقات العروة به چاپ رسیده است. این کتاب افزون بر حاشیه های فتوایی که به طور رایج مراجع تقلید امامیه بر آن می نویسند، حواشی استدلالی فراوان نیز دارد که معروف ترین آن ها المستمسک بالعروةالوثقی اثر سید محسن طباطبایی حکیم در ۱۴ جلد است. عروةالوثقی نخستین بار در نجف چاپ شده است (۱۳۲۸ق).

عُرْوَةالْوُثْقی
روزنامۀ سیاسی و دینی، چاپ پاریس، به زبان عربی. نخستین شماره، با مدیرمسئولی سید جمال اسدآبادی (افغانی) و سردبیری محمد عبده در ۱۵ جمادی الاول ۱۳۰۱ش منتشر شد. عبده مقاله هایی نیز در آن ترجمه می کرد. در مطالبش، به ایران (دورۀ ناصری) می پرداخت و داخل کشور توزیع می شد. شعار عروةالوثقی «روشنایی بعد از تاریکی» بود و مجموعاً ۱۸ شماره، تا ۲۶ ذیحجۀ ۱۳۰۱ش منتشر شد.

عروهالوثقی (فلسفه). عُروَةالوُثقی (فلسفه)
اثری از میر سید احمد علوی عاملی، به عربی، در فلسفه. این نگاشته مفصّل ترین شرح موجود بربخش الهیات شفای ابن سینا است. علوی در این شرح و تعلیق، برخلاف بیشتر گزارش های شفا از مقالۀ اول تا پایان مقالۀ دهم الهیات را بررسی کرده است و تمامی حواشی استاد خود، میرداماد، را گرد آورده و از این رو شاید این کتاب، تقریرات درس میرداماد باشد. قطعه هایی از این اثر، به ویژه از مقالۀ هفتم تا آخر دهم، در حاشیۀ چاپ سنگی الهیات شفا، آمده است (۱۳۰۳ق).