[ویکی اهل البیت] العروة الوثقی نام مشهورترین کتاب آیت الله سید محمدکاظم طباطبایی یزدی است. شهرت کتاب به حدی است که مؤلف آن در بین علمای شیعه به «صاحب عروه» معروف است.
نویسنده کتاب حاج سید کاظم فرزند سید عبدالعظیم طباطبائی یزدی، معروف به صاحب عروه (1256ـ1337 ق) است. وی یکی از بزرگترین علما و مراجع جهان تشیع در قرن چهاردهم هجری است که پس از میرزای بزرگ و آخوند خراسانی تدریس حوزه چندین ساله نجف اشرف و همچنین زعامت و مرجعیت جهان تشیع به او منتهی گردید.
علامه یزدی در جوانی از یزد عازم اصفهان شد و مدت ها نزد شیخ محمدباقر اصفهانی و علامه خوانساری و دیگر اعلام با دقت و عمیقانه تحصیل می نمود و از آن ها اجازه اجتهاد دریافت داشت. او سپس عازم عتبات شد و چند سالی از محضر درس میرزای بزرگ بهره مند شد و پس از فوت میرزا و آخوند خراسانی کرسی درس خارج او شهرت یافت.
مدرس تبریزی در ریحانة الادب می نویسد: «آن جناب عالمی متقی، عادل محقق و مدقق جامع تمام علوم دینیه در اصول و فروع، سید علمای امت و حامل لوای شریعت از مفاخر شیعه بوده است. وی از علمایی می باشد که مخالف مشروط بوده اند».
این کتاب از مهمترین کتب فتوایی نزد شیعه امامیه است که جامع بسیاری از فروع فقهی با عبارات شیوا می باشد. بنابر قول صاحب الذریعه، کتاب عروة الوثقی حاوی 3260 مسئله فقهی است که در سه جلد تالیف شده است. برخی نویسنده کتاب را آغازگر دوره جدیدی در فقه شیعه دانسته اند.
این کتاب از همان ابتدا به سبب ویژگی های منحصر به فردی که دارد، محور تحقیق و تدریس فقهای بزرگ شیعه گردیده است و بسیاری از مجتهدین بزرگ بر آن تعلیقه و یا شرح نوشته اند.
این کتاب حاوی این مباحث می باشد: تقلید، طهارت، صلات، صوم، اعتکاف، زکات، خمس، حج، اجاره، مضاربه، مضارعه، مساقات، ضمان، حواله، نکاح، وصیت. این کتاب دارای تتمه ای معروف به ملحقات عروه می باشد که مشتمل است بر بسیاری از ابواب معاملات؛ مانند ربا و وکالت، هبه، وقف، عدد و قضا.
مجتهدان بزرگی بر کتاب عروة الوثقی تعلیقه نوشته اند؛ مانند شیخ علی بن شیخ جواهری (م 1340 ق)، فیروزآبادی (1345 ه)، میرزا حسین نائنی (م 1355 ق)، عبدالکریم حائری (م 1355 ق)، آقا ضیاءالدین عراقی (م 1361 ق)، سید ابوالحسن اصفهانی (م 1365 ق)، کاشف الغطاء (م 1373 ق)، سید حسین بروجردی (م 1380ق)، سید عبدالهادی حسین شیرازی (م 1382 ق)، سید محسن طباطبائی حکیم (م 1390 ق)، شیخ محمدرضا آل یاسین (م 1370 ق)، سید احمد خوانساری (م 1405 ق)، امام خمینی (م 1409 ق)، سید ابوالقاسم خوئی (م 1413 ق)، سید محمدرضا گلپایگانی (م 1414 ق).
نویسنده کتاب حاج سید کاظم فرزند سید عبدالعظیم طباطبائی یزدی، معروف به صاحب عروه (1256ـ1337 ق) است. وی یکی از بزرگترین علما و مراجع جهان تشیع در قرن چهاردهم هجری است که پس از میرزای بزرگ و آخوند خراسانی تدریس حوزه چندین ساله نجف اشرف و همچنین زعامت و مرجعیت جهان تشیع به او منتهی گردید.
علامه یزدی در جوانی از یزد عازم اصفهان شد و مدت ها نزد شیخ محمدباقر اصفهانی و علامه خوانساری و دیگر اعلام با دقت و عمیقانه تحصیل می نمود و از آن ها اجازه اجتهاد دریافت داشت. او سپس عازم عتبات شد و چند سالی از محضر درس میرزای بزرگ بهره مند شد و پس از فوت میرزا و آخوند خراسانی کرسی درس خارج او شهرت یافت.
مدرس تبریزی در ریحانة الادب می نویسد: «آن جناب عالمی متقی، عادل محقق و مدقق جامع تمام علوم دینیه در اصول و فروع، سید علمای امت و حامل لوای شریعت از مفاخر شیعه بوده است. وی از علمایی می باشد که مخالف مشروط بوده اند».
این کتاب از مهمترین کتب فتوایی نزد شیعه امامیه است که جامع بسیاری از فروع فقهی با عبارات شیوا می باشد. بنابر قول صاحب الذریعه، کتاب عروة الوثقی حاوی 3260 مسئله فقهی است که در سه جلد تالیف شده است. برخی نویسنده کتاب را آغازگر دوره جدیدی در فقه شیعه دانسته اند.
این کتاب از همان ابتدا به سبب ویژگی های منحصر به فردی که دارد، محور تحقیق و تدریس فقهای بزرگ شیعه گردیده است و بسیاری از مجتهدین بزرگ بر آن تعلیقه و یا شرح نوشته اند.
این کتاب حاوی این مباحث می باشد: تقلید، طهارت، صلات، صوم، اعتکاف، زکات، خمس، حج، اجاره، مضاربه، مضارعه، مساقات، ضمان، حواله، نکاح، وصیت. این کتاب دارای تتمه ای معروف به ملحقات عروه می باشد که مشتمل است بر بسیاری از ابواب معاملات؛ مانند ربا و وکالت، هبه، وقف، عدد و قضا.
مجتهدان بزرگی بر کتاب عروة الوثقی تعلیقه نوشته اند؛ مانند شیخ علی بن شیخ جواهری (م 1340 ق)، فیروزآبادی (1345 ه)، میرزا حسین نائنی (م 1355 ق)، عبدالکریم حائری (م 1355 ق)، آقا ضیاءالدین عراقی (م 1361 ق)، سید ابوالحسن اصفهانی (م 1365 ق)، کاشف الغطاء (م 1373 ق)، سید حسین بروجردی (م 1380ق)، سید عبدالهادی حسین شیرازی (م 1382 ق)، سید محسن طباطبائی حکیم (م 1390 ق)، شیخ محمدرضا آل یاسین (م 1370 ق)، سید احمد خوانساری (م 1405 ق)، امام خمینی (م 1409 ق)، سید ابوالقاسم خوئی (م 1413 ق)، سید محمدرضا گلپایگانی (م 1414 ق).
wikiahlb: عروة_الوثقى