عروفه

لغت نامه دهخدا

( عروفة ) عروفة. [ ع َ ف َ ] ( ع ص ) مرد دانا و نیک ماهر و کارشناس. ( منتهی الارب ). دانا به چیزی ، گویند: رجل عروف و عروفة بالامور؛ یعنی مردی که به امور دانا باشد و هرگاه کسی را یک بار دیده باشد، او را بشناسد ( و تاء کلمه برای مبالغه است ). ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس