عروسی خون

عروسی خون (Bodas de sangre)
نمایش نامه ای در سه پرده و هفت تابلو به اسپانیایی از فدریکو گارسیا لورکا، اجرا شده در ۱۹۳۳. نمایش نامه با طرح و توطئه ای ساده و در یک موضوع روایت می شود. دختر در روز عروسی اش عشق پیشین خود، لئوناردو، را می بیند. عشقی که به زعم آنان از میان رفته بود و هریک را برای رهایی از آن به ازدواج کشانده بود، بار دیگر آن دو را شعله ور می کند. دختر در همان شب عروسی با لئوناردو می گریزد، اما نامزد دختر آن ها را می یابد، لئوناردو را می کُشد و خود نیز براثر زخم های وارده می میرد. عروسی خون بیان تقدیر و سرنوشتی است که رهایی از آن ممکن نیست و هیچ چیزی نمی تواند آن را تغییر دهد. شخصیت های این نمایش نامه، چون دیگر آثار نمایشی لورکا، همگی تسلیم سنتِ شرافت و قدرتِ آیین بدوی و همواره با اشک و تمنا و خون دست به گریبان اند. با این همه، شخصیت اصلی نمایش نامه مادر است که بر جنازۀ خونین پسرِ دامادش، چکیدۀ حرف های لورکا را در عروسی خون بیان می کند. دو جنبۀ مهم تغزل و واقع گرایی در این نمایش نامه، جایگاه لورکا را هم در مقام شاعر و هم در مقام نمایش نامه نویس تثبیت کرد. از میان ترجمه های فارسی عروسی خون، ترجمۀ احمد شاملو مشهورتر است.