عرقد

لغت نامه دهخدا

عرقد.[ ع َ ق َ ] ( اِ ) گیاهی است از تیره بادنجانیان جزو دسته شابیزک ها. دارای برگهای کامل. گلهایش برنگهای سفید و بنفش کم رنگ و قرمز و صورتی و زرد دیده میشود. در حدود هفتاد نوع از این گیاه شناخته شده که همگی در نواحی معتدل و گرم میرویند. دیو خار. عوسج. حضض.فیل زهرج. فیل زهره. آسه. ( از فرهنگ فارسی معین ).

پیشنهاد کاربران

بپرس