عرق الحلاوه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
گیاهی است از تیره میخکها که ارتفاعش بین ۴٠ تا ۸٠ سانتیمتر است ساقه اش راست و برگهایش بزرگ و متقابل و دارای رنگ سبز زیبا است گلهایش بزرگ و معطر و معمولا گلی رنگ و شامل پنج کاسبرگ بهم پیوسته و پنج گلبرگ جدا و ده پرچم است میوه اش کپسول است و دانه هایش قرمز رنگند این گیاه در اماکن مرطوب و گودالها و اراضی نمناک میروید و قسمت مورد استفاده اش برگ و ریشه است
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید