عرفه ضریه

لغت نامه دهخدا

( عرفة ضریة ) عرفة ضریة. [ ع ُ ف َ ض َ ری ی َ ] ( اِخ ) نام جایگاهی است. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ).

فرهنگ فارسی

نام جایگاهی است

پیشنهاد کاربران

بپرس