عرفط. [ ع ُ ف ُ ] ( ع اِ ) نوعی از درخت خاردار. ( منتهی الارب ). درختی است از عضاه که «مغفور» میتراود و شکوفه آن سفید و غلطان است. یکدانه آن عرفطة. ( از اقرب الموارد ). عِض و عُض ، درخت عرفط. ( از منتهی الارب ). عَبیبة، چیزی است شیرین بر شکل صمغ که از درخت عرفط برآید و خورده شود. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
نوعی از درخت خاردار درختی است از عضاه که مغفور میتراود و شکوفه آن سفید و غلطان است یکدانه آن عرفط
