عرفانی عبدالحمید

عرفانی، عبدالحمید (سیالکوت ۱۹۰۷ـ۱۹۹۰)
ایران شناس و شاعر فارسی گوی پاکستانی. از دانشگاه پنجاب لاهور در رشته های ادبیات فارسی و انگلیسی مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد گرفت. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۷ از سوی دولت انگلیسی هند به عنوان استاد زبان انگلیسی به ایران رفت و در مشهد انجمن ادبی بزم اقبال را بنیاد نهاد. وی پس از تشکیل کشور مستقل پاکستان، به سمت نخستین وابستۀ فرهنگی پاکستان در ایران برگزیده شد. از ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۸ مجلۀ فارسی هلال را در پاکستان منتشر کرد. در ۱۹۵۶ با ارائۀ پایان نامه ای به زبان فارسی با عنوان شرح احوال و آثار ملک الشعرای بهار از دانشگاه پنجاب دانشنامۀ دکتری ادبیات فارسی گرفت و از همان سال تا ۱۹۶۳ با همان سمت پیشین در ایران بود. وی که از خویشان علامه اقبال لاهوری بود، در سال های پایانی عمرش به تدریس زبان فارسی در دانشگاه پنجاب اشتغال داشت. از آثار اوست: مجموعه رباعیات حدیث عشق؛ فارسی امروز؛ رومی عصر؛ داستان های عشقی پاکستان؛ ایران صغیر که تذکرۀ شاعران فارسی گوی کشمیر است؛ انتخاب شعر معاصر فارسی (دو جلد)؛ احوال هفده شاعر معاصر ایران؛ سرود سرمد؛ اقبال از دیدگاه ایرانیان (کراچی، ۱۹۵۵)؛ ترجمۀ فارسی کتاب ضرب کلیم محمد اقبال (کراچی، ۱۹۵۷).