عرفاص. [ ع ِ] ( ع اِ ) تازیانه ای که بدان ادب نمایند و سلطان عقاب نماید. ( منتهی الارب ). سوط، که سلطان بوسیله آن مجازات کند. ( از اقرب الموارد ). تازیانه. ( دهار ). || توک پی دراز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || توک پی که بدان سرهای چوب کجاوه بندند. ( منتهی الارب ). خصله و دسته موی که سرهای چوبهای هودج را بدان بندند. ( از اقرب الموارد ). ج ، عَرافیص. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
