عرفاس

لغت نامه دهخدا

عرفاس. [ ع ِ ] ( ع ص ) ناقه نیک شکیبا بر سیر و سفر. ( منتهی الارب ). ماده شتر صبور در حرکت و سیر. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ )شیر بیشه. و یا اینکه به این معنی عِفراس بتقدیم فاء صحیح باشد. ( از منتهی الارب ). رجوع به عفراس شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس