( عرطزة ) عرطزة. [ ع َ طَ زَ ] ( ع مص ) یک سو گردیدن و کناره گزیدن از قوم. و آن لغتی است در «عرطس ». ( از منتهی الارب ). دور شدن از قوم. ( از اقرب الموارد ). رجوع به عرطسة شود.
