عَرَضی ، نشانه (accidental)
در نت نویسی موسیقی ، علامت هایی همچون دیِز، بمل ، یا بِکار پشت یک نت که زیرایی آن نت را یک نیم پرده بالا (دیز) یا پایین (بمل ) ببرد و یا آن را به حالت طبیعی (بکار) برگرداند. موسیقی ای که در گام هایی با نت های «کلاویه سیاه » (مطابق پیانو) نوشته شده باشد، احتمالاً به علامت های غیرمعمولی مانند دوبل دیز و دوبل بمل نیاز دارد، که زیرایی نت را به اندازۀ یک پردۀ کامل تغییر می دهند. در موسیقیِ کلاسیکِ ایرانی دو نشانۀ عَرَضی با نام های سُری و کُرُن وجود دارد که زیراییِ نت را به ترتیب تقریباً یک ربع پرده بالا یا پایین می برند. این هر دو نشانه از نوآوری های کلنل علینقی وزیری اند.
در نت نویسی موسیقی ، علامت هایی همچون دیِز، بمل ، یا بِکار پشت یک نت که زیرایی آن نت را یک نیم پرده بالا (دیز) یا پایین (بمل ) ببرد و یا آن را به حالت طبیعی (بکار) برگرداند. موسیقی ای که در گام هایی با نت های «کلاویه سیاه » (مطابق پیانو) نوشته شده باشد، احتمالاً به علامت های غیرمعمولی مانند دوبل دیز و دوبل بمل نیاز دارد، که زیرایی نت را به اندازۀ یک پردۀ کامل تغییر می دهند. در موسیقیِ کلاسیکِ ایرانی دو نشانۀ عَرَضی با نام های سُری و کُرُن وجود دارد که زیراییِ نت را به ترتیب تقریباً یک ربع پرده بالا یا پایین می برند. این هر دو نشانه از نوآوری های کلنل علینقی وزیری اند.
wikijoo: عرضی_،_نشانه