عرصم
لغت نامه دهخدا
عرصم. [ ع ِ ص َ م م ] ( ع ص ) نزار و نرم تن. ( منتهی الارب ). ضعیف جسم. ( از اقرب الموارد ). || توانای درشت گوشت. قوی و سخت گوشت. و آن از اضداد است. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ). اسد. ( اقرب الموارد ). عِرصام. عُراصِم. رجوع به عرصام و عراصم شود.
عرصم. [ ع ِ ص ِ ] ( ع اِ ) به لغت اهل یمن باذنجان صحرائی باشد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). بادنجان بری. ( تحفه حکیم مؤمن ) ( مخزن الادویه ). اسم یمنی است بادنجان بری را، بعضی حَدَق خوانند. ( اختیارات بدیعی ). رجوع به بادنجان بری و تذکره ضریر انطاکی شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید