( عرش آشیانی ) عرش آشیانی. [ ع َ ] ( حامص مرکب ) در عرش آشیان داشتن. عرش آشیان بودن. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( اِخ ) لقبی است که به اکبرشاه هندی پس از مرگ وی داده اند. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
( عرش آشیانی ) خار شتر٠ یان داشتن عرش آشیان ترنجبین نیز می گیرند آن را علف ترنجبین نیز گویند .
