عربی لبنانی

عربی لبنانی یکی از انواع گویش های عربی شامی با وام واژه های بسیار از زبان های خاورمیانه ای و اروپایی است. این گویش در اصل در محدوده کشور لبنان تکلم می شود. اهالی لبنان همچنین به شکل مخلوط فرانسوی و انگلیسی صحبت می کنند و این آمیختگی را به زبانشان نیز می کشانند.
عربی لبنانی یکی از گویش های عربی شامی شمالی است که در ابتدا در قرن هفتم میلادی در شام رایج شدند. این گویش دارای بستری از زبان آرامی است و بعدها ترکی عثمانی، فرانسوی و انگلیسی نیز بر آن اثر گذاشتند. لبنانی به عنوان گونه ای از عربی شامی بسیار به عربی سوری و تا حد کمتری به عربی اردنی و فلسطینی نزدیک است.
همخوان های عربی لبنانی عبارتند از:
واکه های عربی لبنانی عبارتند از:
اگرچه یک لهجه نوین عربی لبنانی توسط همه مردم لبنان درک می شود، تفاوت های منطقه ای در این گویش در تلفظ، دستور زبان و واژگان وجود دارد. گونه های منطقه ای پرکاربرد شامل:
• گونه های بیروتی
• گونه های شمالی
• گونه های جنوبی
• گونه های بقاعی
• گونه های کوهستانی
عربی لبنانی به ندرت نوشته می شود و از متون نوشتاری آن صرفاً در رمان ها، ترانه ها، تئاتر، تلویزیون و رادیو محلی استفاده می شود. عربی نوین معیار، فرانسوی و انگلیسی برای اهداف رسمی در لبنان کاربرد دارند. لاتین نویسی عربی لبنانی در موارد غیررسمی بسیار رایج است هرچند هیچ استاندارد عمومی برای شیوهٔ نوشتن آن وجود ندارد.