تو خیلی خوبی قدر خودتو بدون
عربی خوزستانی گویشی از زبان عربی و زیر مجموعه اکسان عربی میانرودانی است که مشابه عربی عراقی و عربی خلیجی می باشد؛ که در جنوب غربی ایران به ویژه استان خوزستان و بخشهای جنوبی استان ایلام توسط مردم عرب زبان بدان تکلم می شود.
... [مشاهده متن کامل]
زبان عربی در میان عرب زبان های خوزستان رایج است. بخش هایی از استان خوزستان شامل سوسنگرد، هویزه، شادگان ، باوی، خرمشهر، آبادان، اهواز و شوش بخش هایی هستند که جمعیت قابل توجهی عرب زبان در خود جای داده اند. همچنین در دیگر شهرهای استان خوزستان مانند امیدیه، رامهرمز، ماهشهر، هندیجان و شوشتر و. . . نیز زبان عربی در میان مردم عرب زبان به کار می رود. همچنین جنوب استان ایلام در مناطق دهلران، موسیان و دشت عباس زبان عربی بین مردم عرب زبان رواج دارد. گویش عربی مردم خوزستان تفاوت هایی نیز با یکدیگر دارد و لهجه عربی خرمشهر را فصیح ترین و اصلی ترین لهجه این گویش می دانند.
زبان عربی خوزستان به دلیل شفاهی بودن و نیز افزایش سواد و تحصیلات میان مردم عرب و نیز گسترش استفاده از رسانه و مدارس فارسی زبان تفاوت های زیادی با گویش عربی رایج در منطقه عراق یافته است. مهم ترین این تأثیرات در ساختار جمله است که ترتیب فاعل ( s ) فعل ( v ) و مفعول ( o ) در زبان عربی خوزستانی متفاوت با سایر لهجه ها و گویش های این زبان است؛ و دو سبک ( SVO ) و ( VSO ) در تمام لهجه های عربی رایج است اما عربی خوزستانی بر خلاف این ها یک الگوی ( SOV ) هم دارد که به جز عربی ازبکستانی در سایر لهجه های عربی دیده نمی شود و این تحت تأثیر زبان لری در ایران و تاجیکی در ازبکستان رقم خورده است.
از نظر آواشناسی لهجه عربی خوزستان سریع بوده و تمایل به حذف همخوان ها در آن وجود دارد. در این لهجه برای مثال واژه أنتَ ( 'ant - a ) در گفتار به صورت إتِّ ( e - tt - e ) یا در دیگر نمونه قلت لی به معنی ( به من گفتی ) در میان مردم خوزستان به صورت گلت لی ( GI - T - LI ) تلفظ می شود. در لهجه عربی این منطقه صامت «ق» به صورت «گ» و صامت «ک» گاهی به صورت «چ» تلفظ می شود که در عربی به آن ( الکشکشة ) میگویند. همچنین حرف «ج» نیز بیشتر اوقات به صورت «ی» ادا می شود که در عربی به آن ( الیأیأة ) میگویند. این تفاوت ها یا نظایر آن در تمام لهجه های عربی مانند مصری و لبنانی نیز موجود است.
نمونه ای از تفاوت های آوایی عربی خوزستانی و عربی فصیح:
... [مشاهده متن کامل]
زبان عربی در میان عرب زبان های خوزستان رایج است. بخش هایی از استان خوزستان شامل سوسنگرد، هویزه، شادگان ، باوی، خرمشهر، آبادان، اهواز و شوش بخش هایی هستند که جمعیت قابل توجهی عرب زبان در خود جای داده اند. همچنین در دیگر شهرهای استان خوزستان مانند امیدیه، رامهرمز، ماهشهر، هندیجان و شوشتر و. . . نیز زبان عربی در میان مردم عرب زبان به کار می رود. همچنین جنوب استان ایلام در مناطق دهلران، موسیان و دشت عباس زبان عربی بین مردم عرب زبان رواج دارد. گویش عربی مردم خوزستان تفاوت هایی نیز با یکدیگر دارد و لهجه عربی خرمشهر را فصیح ترین و اصلی ترین لهجه این گویش می دانند.
زبان عربی خوزستان به دلیل شفاهی بودن و نیز افزایش سواد و تحصیلات میان مردم عرب و نیز گسترش استفاده از رسانه و مدارس فارسی زبان تفاوت های زیادی با گویش عربی رایج در منطقه عراق یافته است. مهم ترین این تأثیرات در ساختار جمله است که ترتیب فاعل ( s ) فعل ( v ) و مفعول ( o ) در زبان عربی خوزستانی متفاوت با سایر لهجه ها و گویش های این زبان است؛ و دو سبک ( SVO ) و ( VSO ) در تمام لهجه های عربی رایج است اما عربی خوزستانی بر خلاف این ها یک الگوی ( SOV ) هم دارد که به جز عربی ازبکستانی در سایر لهجه های عربی دیده نمی شود و این تحت تأثیر زبان لری در ایران و تاجیکی در ازبکستان رقم خورده است.
از نظر آواشناسی لهجه عربی خوزستان سریع بوده و تمایل به حذف همخوان ها در آن وجود دارد. در این لهجه برای مثال واژه أنتَ ( 'ant - a ) در گفتار به صورت إتِّ ( e - tt - e ) یا در دیگر نمونه قلت لی به معنی ( به من گفتی ) در میان مردم خوزستان به صورت گلت لی ( GI - T - LI ) تلفظ می شود. در لهجه عربی این منطقه صامت «ق» به صورت «گ» و صامت «ک» گاهی به صورت «چ» تلفظ می شود که در عربی به آن ( الکشکشة ) میگویند. همچنین حرف «ج» نیز بیشتر اوقات به صورت «ی» ادا می شود که در عربی به آن ( الیأیأة ) میگویند. این تفاوت ها یا نظایر آن در تمام لهجه های عربی مانند مصری و لبنانی نیز موجود است.
نمونه ای از تفاوت های آوایی عربی خوزستانی و عربی فصیح:
باسلام
ما خوزستانی ها طرعاگه همون سنگی که در اصطلاح فارس زبانها که ازاون بعنوان یک ضرب المثل استفاده میکنن ومیگن اگه یه سنگ ازاسمون بیفته روسرمامیفته هست یه همچین چیزی
ما خوزستانی ها طرعاگه همون سنگی که در اصطلاح فارس زبانها که ازاون بعنوان یک ضرب المثل استفاده میکنن ومیگن اگه یه سنگ ازاسمون بیفته روسرمامیفته هست یه همچین چیزی
بچه ها شوخی میکنم یوقت ناراحت نشید
اهواز گرمه یا نه
طرگاعه یعنی شیطون بلا یا مصیبت یا خاک برسرت میباشد البته تو هر جمله ایی یه معنی میده
طرگاعه وبسیاری ازکلمات استاده شده درگویش عربی خوزستانی کلماتی عیلامی هستند وهمانطور که دوستمان دربالا اشاره کردند وسیله ای برای پرتاب هرچه بیشتردرعین حال سرعت بیشتر سنگ بوده ومیباشد
آنته عربی اهناک شسوی
میخورید به عربی خوزستانی
اصلیحت یا اسلیمه. یعنی چی؟
معنی دمک حار همون دمت گرم هست و طرگاعه زمان قدیم قدیم یه سنگی رو داخل یه کهنه میزاشتن و میبستن بعد پرت میکردن بالا رو سر هر کسی بیفته بهش میگن طرگاعه طاحت علیک یعنی همون سنگی که داخل کهنست طرگاعه بهش میگن طاحت علیک هم روت افتاد
سلام پارو و پارو زدن قایق به عربی اهواز چی میشود؟
دمک حار : خونگرمی یا جوانمردی
طرگاعه: یا همان مصیبت
طرگاعه: یا همان مصیبت
ادمین جان سلام معنی طرگاعه یعنی چی
شما مرد بزرگ وشجاع که باعث افتخار ی ازا افتخارات ما هستی
ادمین معنی ( دمک حار ) لطفا
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٦)