عراکه

لغت نامه دهخدا

( عراکة ) عراکة. [ ع ُ ک َ ] ( ع اِ ) شیر که پیش فیقه نخستین دوشند. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس