عراهیل

لغت نامه دهخدا

عراهیل. [ ع َ ] ( ع ص ، اِ ) گروه بر سر خودگذاشته و بیکار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). الجماعة المهملة. ( اقرب الموارد ). ج ِ عرهول. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس