عرابه

/~arrAbe/

برابر پارسی: ارابه، گردونه

معنی انگلیسی:
[variation of]

لغت نامه دهخدا

( عرابة ) عرابة. [ ع َ / ع ِ ب َ ] ( ع اِ ) فحش. || بدگوئی. ( منتهی الارب ). || اسم است اعراب را. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || فحش دهنده. ( اقرب الموارد ). ج ، عرابات.

عرابة. [ ع َرْ را ب َ ] ( اِخ ) عرابة طبی از اعمال عکا به ساحل شام است. ( معجم البلدان ).
عرابه. [ ع َرْ را ب َ / ب ِ ] ( اِ ) ارابه. وسیله نقلیه ساده که با چرخ حرکت کند. عرابه مصریان شامل صندوقی بود که بر تیره ای از چوب یا آهن قرار داشت. چرخهایش نیز مانند چرخهای حالیه تیره دار نبود بلکه قطعه چوبی را مدور میکردند استوانه شکل نظیرقسمتی از تنه درخت و بجای چرخ استعمال مینمودند. ودر زمان سلف نه تنها برای جنگ بلکه برای مقاصدی استعمال میشد مثلاً در بازیهای یونانیان و رومیان نیز استعمال میشد و اولین دفعه که در کتاب مقدس نام عرابه برده شده است در حکایت یوسف است پس از آن درباره خروج بنی اسرائیل از مصر است و نخستین کس که آن را در عساکر اسرائیل داخل نمود داود بود و سلیمان را نیز عرابه بود و شهرهای حصارداری برای آنها مقرر داشت از آن پس یکی از ملزومات عسکریه گردید و آنچه از آیات کتاب مقدس مستفاد میشود اسب عرابه و خود عرابه را از مصر می آوردند اما عرابه مصری دارای نشیمن گاه بود بهیئت نیم دائره متشکل و از پائین بر زبر چوبی که در طرفینش دارای دو چرخ بود قرار داشت و این عرابه ها را ازآهن نیز درست میکردند و سطح آن از ریسمان مشبک ترتیب میافت و چوبی طویل از جلو عرابه امتداد یافته بود که باسبان میپیوست و جعبه کمان و ترکش را نیز در پهلوی عرابه میساختند. عرابه های آسوریان نیز بر همین شکل بود و گاهی اوقات سه اسب به عرابه می بستند. رؤسای عرابه ها صاحبان رتبه و درجه عالی بودند. ( از قاموس کتاب مقدس ). و رجوع به ارابه در این لغت نامه شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - گردونه اسبی . ۲ - عراده .
عرابه طبی از اعمال عکا بساحل شام است

دانشنامه عمومی

عرابه (شهر). عرابه ( به عربی: عرّابة و به لاتین: Arraba, Jenin ) یک شهرک فلطسینی در کرانه باختری رود اردن است که در استان جنین واقع شده است. [ ۲] این شهرک در ۱۲ کیلومتری جنوب غربی جنین واقع شده است. ارتفاع آن از سطح دریا ۳۵۰ متر است و در نزدیکی سهل ارابه، دشتی بین کوه کرمل و نابلس قرار دارد. بر اساس سرشماری دفتر مرکزی آمار فلسطین ( PCBS ) ، عرابه در سال ۲۰۱۷ دارای ۱۱۴۷۹ نفر جمعیت بود.
سرزمین های ارابه شامل خربة الحمام و تل المحفر است، که هر یک از آنها معتقدند محل شهر کنعانیان آروبوت از کتاب پادشاهان ( روبوتو در اسناد مصری ) و شهر ناربطا در دوره رومی است. تل دوتان درست در شمال شرقی آرابا واقع شده است.
آثار سفالی از اواخر روم، بیزانس، اوایل مسلمانان و قرون وسطی در اینجا یافت شده است.
در سال ۱۲۲۹ یاقوت اشاره کرد که این روستا دارای مکان مقدسی است که به نام حضرت عربیل نامگذاری شده است.
در دوره جنگهای صلیبی، «عرابه» به عنوان یکی از سکونتگاه هایی که مرز شرقی ناحیه قیصریه را مشخص می کند، ظاهر می شود.
عکس عرابه (شهر)عکس عرابه (شهر)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

( عرّابه ) از ریشه ( عَرَب ) و ( عُرُوبَه ) است. ( عرب ) مقلوب و معرّب از ( عِبران و عِبرانیّ و عِبریّ ) است که خود از مصدر ( عبور ) می باشد.
( ارّابه ) با رسم الخط الف غلط است.
اَرّابه:
عَرّابه:
به معنای "گردونه" و" گاری ". هردو املا صحیح است جز اینکه اَرّابه فارسی است و معرّب آن عَرّابه ( در اصل: عَرَبه ) است. ارّابه را ارّاده نیز می گویند که نباید آن را با عرّاده اشتباه کرد.
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۱۹. )

بپرس