عر و عر
لغت نامه دهخدا
- عر و عر کردن ؛ آواز برآوردن خر.
- || مجازاً و در مقام استخفاف ، نسبت ناخوشایندی به آوای کسی دادن.
عر و عر. [ ع ُرْ رُ ع ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) گرفتار استفراغ و غثیان شدن. ( فرهنگ لغات عامیانه ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید