عر و بوق. [ ع َرْ رُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب )از اتباع است. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). عروتیز. اشتلم و بانگ و فریاد به تظاهر. رجوع به عر و تیز شود.
