عذیوط

لغت نامه دهخدا

عذیوط. [ ع ِذْ ی َ ] ( ع ص ) کسی که وقت جماع حدث کند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). یا قبل از دخول انزال آیدش. ج ، عذیوطون ، عذاویط، عذائیط. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

عذیوط به معنی بر خود ریدن میباشد و طبق جلد قانون ابن سینا فصل شانزدهم بعضی افراد همینکه به انزال میرسند مقعد آنقدر سست میشود که کنترل مدفوع را از دست میدهد.

بپرس