عذوف

لغت نامه دهخدا

عذوف. [ ع َ ] ( ع ص ) نیک خورنده. || ذائقه گیرنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). عدوف ( الذال لغة ربیعة و بالمهملة لسائر العرب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به عدوف شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس