عذوب
لغت نامه دهخدا
پیشنهاد کاربران
عذوب=شخص معذب و در حال کشیدن عذاب
عذوب=عذاب ها
عذوبت=شیرینی و حلاوت برای عرب است چون اعراب جاهلیت مثل داعش دشمن را در عذاب داشتند برای آنها شیرینی و حلاوت از شکنجه و عذاب او بود لذا این واژه زشت را در فرهنگها بدون ریشه یابی شیرینی و حلاوت معنی کرده اند وبه خود زحمت تحقیق نداده اند که چگونه از عذاب و عذب شیرینی و حلاوت حاصل شده است
عذوب=معذب فتاده در عذاب اگر حیوان باشد در این حال از خوردن و آشامیدن خود داری میکند و فرقی نمیکند انسان هم در عذاب چیزی نمی تواند بخورد و تنها عذاب تشنگی منع اکل نمی نماید تمام عذاب ها چنان است