عذر تقصیر. [ ع ُ رِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پوزش خواهی. از گناه : انابت مفید نباشد، نی راه بازگشتن آنگاه مهیا و نه عذر تقصیرات خواستن. ( کلیله و دمنه ).عذر تقصیر خدمت آوردم که ندارم به طاعت استظهار.سعدی.سعدیا در پای جانان گر به خدمت سر نهی همچنان عذرت بباید خواستن تقصیر را.سعدی.