عدیه

لغت نامه دهخدا

( عدیة ) عدیة. [ ع ُ دَی ْ ی َ ] ( اِخ ) کنار وادی ؛ هضبةای است که بنوضبیة و بنوعامربن ذهل در آنجا هم قسم شدند. ( از معجم البلدان ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

کنار وادی هضبه است که بنو ضبیه و بنو عامر بن ذهل در آنجا هم قسم شدند

پیشنهاد کاربران

بپرس