[ویکی فقه] آنچه از مال، سلاح و مانند آن برای حوادث و پیشامدها فراهم می شود عُدّه می گویند.
معنای یاد شده، معنای لغوی عُدّه است؛ لیکن کاربرد غالب آن عرصه نظامی و دفاعی است. خداوند در قرآن کریم مسلمانان را به تجهیز نیرو و فراهم کردن آنچه که موجب توانمندی و تقویت سپاه اسلام بر دشمنان می شود، فرمان داده است.
عده در فقه
از آن در باب جهاد و نیز سبق و رمایه سخن گفته اند.از وظایف رهبر و پیشوای مسلمانان، فراهم کردن عِدّه و عُدّه لازم، همچون جذب نیرو و آموزش دادن آنان و نیز تهیه سلاح و تجهیزات، به منظور بالابردن قدرت و تقویت سپاهیان اسلام است. ترغیب به مسابقه سوارکاری و تیراندازی در شرع مقدس در همین راستا؛ یعنی بالا بردن روحیه جهادی در میان مسلمانان و تقویت جبهه حق برای پاسداری از اسلام و چیره شدن بر دشمنان دین است.
معنای یاد شده، معنای لغوی عُدّه است؛ لیکن کاربرد غالب آن عرصه نظامی و دفاعی است. خداوند در قرآن کریم مسلمانان را به تجهیز نیرو و فراهم کردن آنچه که موجب توانمندی و تقویت سپاه اسلام بر دشمنان می شود، فرمان داده است.
عده در فقه
از آن در باب جهاد و نیز سبق و رمایه سخن گفته اند.از وظایف رهبر و پیشوای مسلمانان، فراهم کردن عِدّه و عُدّه لازم، همچون جذب نیرو و آموزش دادن آنان و نیز تهیه سلاح و تجهیزات، به منظور بالابردن قدرت و تقویت سپاهیان اسلام است. ترغیب به مسابقه سوارکاری و تیراندازی در شرع مقدس در همین راستا؛ یعنی بالا بردن روحیه جهادی در میان مسلمانان و تقویت جبهه حق برای پاسداری از اسلام و چیره شدن بر دشمنان دین است.
wikifeqh: عده_در_فقه