عدم مقابل. [ ع َ دَ م ِ م ُ ب ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مسبوقیت زمانیات را به عدم زمان عدم مقابل گویند در مقابل عدم مجامع و بالجمله عدم مقابل عدم زمانی است زیرا هیچ یک از مراتب وجودی حوادث زمانی با یکدیگر جمع نمیشوند و از این جهت عدم فکی در سلسله عرضیه هم نامند. ( از شرح منظومه ص 76 ).
