عدم مجامع. [ ع َ دَ م ِ م ُ م ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مراد از عدم مجامع مسبوقیت وجود به عدم ذاتی است که از جهت ذاتش «لیس » محض است و از جهت علت و بواسطه ٔآن «ایس » است و در نتیجه حدوث ذاتی مسبوق به عدم مجامع است و بالجمله عدم مجامع آن است که مرتبت عدمش مجامع با وجودش باشد که در عین آنکه بالقوه است مجامعبا مرتبتی خاص از وجود است. ( از شرح منظومه ص 75 ).
