نارسایی لاکتوز ( به انگلیسی: Lactose intolerance ) نوعی عدم توانایی در سوخت وساز و هضم لاکتوز یا قند شیر در بدن است. این بیماری به علت فقدان آنزیم لاکتوز در دستگاه گوارش، جهت شکستن پیوندهای لاکتوز می باشد. از نشانه های این بیماری می توان درد شکم، نفخ، باد شکم، اسهال، تهوع و بازگشت اسید به مری را ذکر کرد. [ ۱]
تا قبل از سن ۲ سالگی کاهش فعالیت آنزیم لاکتاز به ندرت دیده می شود ولی تا بزرگسالی ۶۰ تا ۸۰ درصد در جوامع مختلف این کاهش را نشان می دهند. کاهش آنزیم لاکتاز دقیقاً با افزایش سن مطابقت دارد.
دردهای شکم همراه با اتساع شکم، نفخ، اسهال و باد شکم پس از مصرف غذاهای حاوی لاکتوز از علائم شایع این بیماری است. به دلیل کاهش در جذب مواد انرژی زا در شیرخوار این کودکان دچار نقص در رشد هستند. عدم جذب در موادی مثل چربی و همچنین کلسیم و فسفر داریم که باعث علائم پوکی استخوان، ریکتز و استئومالاسی می گردد.
این علائم به دلیل اثر اسموتیک لاکتوز ( میل به جذب آب به داخل روده ) و تولید اسیدهای آلی و دی اکسید کربن ناشی از تخمیر لاکتوز توسط میکروارگانیسمهای روده ای است.
هرچند تشخیص بالینی است ولی می توان از این روش ها استفاده کرد:
تست تحمل لاکتوز: واکنش بدن به دریافت مایعی که حاوی سطوح بالای لاکتوز است را اندازه می گیرد. ۲ ساعت پس از نوشیدن این مایع، آزمایش های خون برای اندازه گیری میزان گلوکز خون انجام می شود. اگر سطح گلوکز افزایش نیافت، بدین معنی است که بدن نوشیدنی غنی از لاکتوز را به خوبی هضم و جذب نمی کند.
• تست هیدروژن تنفسی: این تست هم نیازمند نوشیدن مایع حاوی لاکتوز فراوان است. سپس پزشک میزان هیدروژن موجود در بازدم را در فواصل منظم اندازه می گیرد. به طور طبیعی میزان خیلی کمی هیدروژن قابل شناسایی است؛ ولی اگر بدن لاکتوز را هضم نکند، لاکتوز در کولون توسط باکتریهای روده تخمیر شده و هیدروژن و دیگر گازها را آزاد می کند که توسط روده جذب شده و نهایتاً از راه بازدم خارج می شود. میزان بالای هیدروژن اندازه گیری شده در بازدم، نشان دهنده عدم هضم لاکتوز است.
• تست اسیدیته مدفوع: تست اسیدیتهٔ مدفوع می تواند برای شیرخواران و کودکانی که قادر به تحمل دیگر تست ها نیستند مورد استفاده قرار گیرد. تخمیر لاکتوز هضم نشده باعث ایجاد لاکتیک اسید و اسیدهای دیگر می شود که در نمونه مدفوع قابل شناسایی هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتا قبل از سن ۲ سالگی کاهش فعالیت آنزیم لاکتاز به ندرت دیده می شود ولی تا بزرگسالی ۶۰ تا ۸۰ درصد در جوامع مختلف این کاهش را نشان می دهند. کاهش آنزیم لاکتاز دقیقاً با افزایش سن مطابقت دارد.
دردهای شکم همراه با اتساع شکم، نفخ، اسهال و باد شکم پس از مصرف غذاهای حاوی لاکتوز از علائم شایع این بیماری است. به دلیل کاهش در جذب مواد انرژی زا در شیرخوار این کودکان دچار نقص در رشد هستند. عدم جذب در موادی مثل چربی و همچنین کلسیم و فسفر داریم که باعث علائم پوکی استخوان، ریکتز و استئومالاسی می گردد.
این علائم به دلیل اثر اسموتیک لاکتوز ( میل به جذب آب به داخل روده ) و تولید اسیدهای آلی و دی اکسید کربن ناشی از تخمیر لاکتوز توسط میکروارگانیسمهای روده ای است.
هرچند تشخیص بالینی است ولی می توان از این روش ها استفاده کرد:
تست تحمل لاکتوز: واکنش بدن به دریافت مایعی که حاوی سطوح بالای لاکتوز است را اندازه می گیرد. ۲ ساعت پس از نوشیدن این مایع، آزمایش های خون برای اندازه گیری میزان گلوکز خون انجام می شود. اگر سطح گلوکز افزایش نیافت، بدین معنی است که بدن نوشیدنی غنی از لاکتوز را به خوبی هضم و جذب نمی کند.
• تست هیدروژن تنفسی: این تست هم نیازمند نوشیدن مایع حاوی لاکتوز فراوان است. سپس پزشک میزان هیدروژن موجود در بازدم را در فواصل منظم اندازه می گیرد. به طور طبیعی میزان خیلی کمی هیدروژن قابل شناسایی است؛ ولی اگر بدن لاکتوز را هضم نکند، لاکتوز در کولون توسط باکتریهای روده تخمیر شده و هیدروژن و دیگر گازها را آزاد می کند که توسط روده جذب شده و نهایتاً از راه بازدم خارج می شود. میزان بالای هیدروژن اندازه گیری شده در بازدم، نشان دهنده عدم هضم لاکتوز است.
• تست اسیدیته مدفوع: تست اسیدیتهٔ مدفوع می تواند برای شیرخواران و کودکانی که قادر به تحمل دیگر تست ها نیستند مورد استفاده قرار گیرد. تخمیر لاکتوز هضم نشده باعث ایجاد لاکتیک اسید و اسیدهای دیگر می شود که در نمونه مدفوع قابل شناسایی هستند.
wiki: عدم تحمل لاکتوز