عجلون
لغت نامه دهخدا
عجلون. [ع َ ] ( اِخ ) پادشاه موآبیان که 18 سال بنی اسرائیل رابنده خود گردانید و با عمونیان و عمالقه معاهده نموده ، اریحا را مفتوح ساخته ، در آنجا ساکن شد تا وقتی که اهود وی را به قتل رسانید. ( قاموس کتاب مقدس ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
دانشنامه آزاد فارسی
عَجْلون (Eglon)
در عهد عتیق: ۱. شهری از بلاد کنعانیان در غرب لاخیشکه سرانجام از آن سبط یهودا شد؛ ۲. شاه موآبکه با کمک بنوعمون و عمالقه، اریحا را گرفت و هجده سال بر بنی اسرائیل مستولی شد و عاقبت ایهود او را به قتل رساند.
در عهد عتیق: ۱. شهری از بلاد کنعانیان در غرب لاخیشکه سرانجام از آن سبط یهودا شد؛ ۲. شاه موآبکه با کمک بنوعمون و عمالقه، اریحا را گرفت و هجده سال بر بنی اسرائیل مستولی شد و عاقبت ایهود او را به قتل رساند.
wikijoo: عجلون
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید