[ویکی نور] عجالةالمعرفة فی أصول الدین تألیف ظهیرالدین ابى الفضل محمد بن سعید بن هبة اللّه بن الحسن الراوندى، فرزند عالم بزرگ قطب راوندى، از عالمان و اندیشمندان بزرگ قرن هفتم هجرى، کتابى است در علم کلام که با روشى نو به اثبات اصول دین پرداخته است.
از قدیم الایام عالمان دینى با روشهاى مختلف به اثبات این امر پرداخته اند اما مرحوم راوندى در این کتاب با روشى تازه و بدیع به اثبات این حقایق مى پردازد.این روش مبتنى بر اصل«حاجت» و «نیازى» است که هر فرد انسانى در وجود خود نسبت به موجودى دیگر احساس مى کند، احساس فطرى و بدیهى که به هیچ وجه قابل انکار نیست.همانگونه که خداوند فقر و نیاز انسان ها را در این آیه شریفه یادآور شده است: یا ایها الناس أنتم الفقراء الى اللّه و اللّه هو الغنى الحمید.
و از آن جا که رفع و نفى این احتیاج امرى مطلوب است، انبیاء با کتب و شرایع و آموزه هاى خویش و با روشهاى گوناگون و ابزار متنوع انسان ها را نسبت به این نقص آگاه کرده و او را از نقص به سوى کمال فراخوانده اند، کمالى که در سایۀ آن انسان از غیر خدا بى نیاز مى شود، براساس این اصل بدیهى و غیر قابل انکار، راوندى اثر حاضر را پدید آورده و با عبارات و ترتیبى دلپسند آن را آراسته است.این اثر از هرگونه پیچیدگى و صعوبت تهى است و تک تک قضایاى آن با برهان و استدلال به اثبات مى رسد، تا جائیکه هیچ ادعاى غیر مبرهنى در آن نمى توان یافت.ترتیب و چینش مطالب کتاب نیز به گونه اى است که تمام فصول کتاب علیرغم اختلاف موضوعات و مباحث داراى چنان ربط و اتصالى هستند که خواننده آنها را همچون حلقه هایى به هم پیوسته مى بیند.
در مقدمه کتاب مؤلف به بیان روش خود در اثبات عقاید دینى پرداخته و سپس در فصل اول براساس همان روش به اثبات وجود صانع و صفات ثبوتى و سلبى خداوند پرداخته است.
در فصل دوّم به بحث از نبوت و ویژگى ها و لوازم آن پرداخته شده است.
فصل سوم به مبحث امامت اختصاص یافته و شرائط آن معین گشته و از کسانى که شایستگى مقام امامت را دارند نام برده شده است؛ در انتهاى این فصل به عنوان ورود در مباحث مربوط به معاد مطالبى را عنوان مى کند.ورود به مبحث معاد در انتهاى فصل مربوط به امامت از آن جهت است که انگیزۀ وجود امام که حفظ نظام است جز با ثبوت پاداش و عقاب براى بندگان محقق نمى گردد.
از قدیم الایام عالمان دینى با روشهاى مختلف به اثبات این امر پرداخته اند اما مرحوم راوندى در این کتاب با روشى تازه و بدیع به اثبات این حقایق مى پردازد.این روش مبتنى بر اصل«حاجت» و «نیازى» است که هر فرد انسانى در وجود خود نسبت به موجودى دیگر احساس مى کند، احساس فطرى و بدیهى که به هیچ وجه قابل انکار نیست.همانگونه که خداوند فقر و نیاز انسان ها را در این آیه شریفه یادآور شده است: یا ایها الناس أنتم الفقراء الى اللّه و اللّه هو الغنى الحمید.
و از آن جا که رفع و نفى این احتیاج امرى مطلوب است، انبیاء با کتب و شرایع و آموزه هاى خویش و با روشهاى گوناگون و ابزار متنوع انسان ها را نسبت به این نقص آگاه کرده و او را از نقص به سوى کمال فراخوانده اند، کمالى که در سایۀ آن انسان از غیر خدا بى نیاز مى شود، براساس این اصل بدیهى و غیر قابل انکار، راوندى اثر حاضر را پدید آورده و با عبارات و ترتیبى دلپسند آن را آراسته است.این اثر از هرگونه پیچیدگى و صعوبت تهى است و تک تک قضایاى آن با برهان و استدلال به اثبات مى رسد، تا جائیکه هیچ ادعاى غیر مبرهنى در آن نمى توان یافت.ترتیب و چینش مطالب کتاب نیز به گونه اى است که تمام فصول کتاب علیرغم اختلاف موضوعات و مباحث داراى چنان ربط و اتصالى هستند که خواننده آنها را همچون حلقه هایى به هم پیوسته مى بیند.
در مقدمه کتاب مؤلف به بیان روش خود در اثبات عقاید دینى پرداخته و سپس در فصل اول براساس همان روش به اثبات وجود صانع و صفات ثبوتى و سلبى خداوند پرداخته است.
در فصل دوّم به بحث از نبوت و ویژگى ها و لوازم آن پرداخته شده است.
فصل سوم به مبحث امامت اختصاص یافته و شرائط آن معین گشته و از کسانى که شایستگى مقام امامت را دارند نام برده شده است؛ در انتهاى این فصل به عنوان ورود در مباحث مربوط به معاد مطالبى را عنوان مى کند.ورود به مبحث معاد در انتهاى فصل مربوط به امامت از آن جهت است که انگیزۀ وجود امام که حفظ نظام است جز با ثبوت پاداش و عقاب براى بندگان محقق نمى گردد.
wikinoor: عجالةالمعرفة_فی_أصول الدین
[ویکی شیعه] عجالة المعرفة فی اصول الدین (کتاب). عِجالَةُ المَعرِفَة فی اُصولِ الدّین کتابی به زبان عربی در علم کلام تألیف محمد بن سعید بن هبةالله راوندی عالم شیعه قرن۷. مؤلف در چهار فصل کتاب با روشی نو و تازه به اثبات اصول دین پرداخته است.
ظهیرالدین ابی الفضل محمد بن سعید به هبةالله راوندی فرزند قطب راوندی است. برای وی در کتب رجالی تألیفاتی شمرده اند.
ظهیرالدین ابی الفضل محمد بن سعید به هبةالله راوندی فرزند قطب راوندی است. برای وی در کتب رجالی تألیفاتی شمرده اند.
[ویکی نور] «عجالة المعرفة فی أصول الدین» تألیف ظهیر الدین ابی الفضل محمد بن سعید
بن هبة اللّه بن الحسن الراوندی،فرزند عالم بزرگ قطب راوندی،از عالمان و اندیشمندان
بزرگ قرن هفتم هجری،کتابی است در علم کلام که با روشی نو به اثبات اصول دین پرداخته است.
از قدیم الایام عالمان دینی با روشهای مختلف به اثبات این امر پرداخته اند اما مرحوم راوندی در
این کتاب با روشی تازه و بدیع به اثبات این حقایق می پردازد.این روش مبتنی بر اصل«حاجت»
بن هبة اللّه بن الحسن الراوندی،فرزند عالم بزرگ قطب راوندی،از عالمان و اندیشمندان
بزرگ قرن هفتم هجری،کتابی است در علم کلام که با روشی نو به اثبات اصول دین پرداخته است.
از قدیم الایام عالمان دینی با روشهای مختلف به اثبات این امر پرداخته اند اما مرحوم راوندی در
این کتاب با روشی تازه و بدیع به اثبات این حقایق می پردازد.این روش مبتنی بر اصل«حاجت»
wikinoor: عجالة_المعرفة_فی_أصول_الدین
[ویکی شیعه] عجاله المعرفه فی اصول الدین (کتاب). عِجالَةُ المَعرِفَة فی اُصولِ الدّین کتابی به زبان عربی در علم کلام تألیف محمد بن سعید بن هبةالله راوندی عالم شیعه قرن۷. مؤلف در چهار فصل کتاب با روشی نو و تازه به اثبات اصول دین پرداخته است.
ظهیرالدین ابی الفضل محمد بن سعید به هبةالله راوندی فرزند قطب راوندی است. برای وی در کتب رجالی تألیفاتی شمرده اند.
روش نو و ابداعیِ نویسنده مبتنی بر اصل «حاجت» و «نیاز» است. از آنجا که هر انسانی در وجود خود به وجود دیگری احساس فقر و نیاز می کند و خداوند هم در قرآن به آن اشاره کرده است، انبیا هم با کتب و شرایع و راهنمایی هایشان رفع این نقص را مطلوب توصیف کرده اند و همگان را به سوی کمال فرا می خوانند.
ظهیرالدین ابی الفضل محمد بن سعید به هبةالله راوندی فرزند قطب راوندی است. برای وی در کتب رجالی تألیفاتی شمرده اند.
روش نو و ابداعیِ نویسنده مبتنی بر اصل «حاجت» و «نیاز» است. از آنجا که هر انسانی در وجود خود به وجود دیگری احساس فقر و نیاز می کند و خداوند هم در قرآن به آن اشاره کرده است، انبیا هم با کتب و شرایع و راهنمایی هایشان رفع این نقص را مطلوب توصیف کرده اند و همگان را به سوی کمال فرا می خوانند.
wikishia: عجالة_المعرفة_فی_اصول_الدین_(کتاب)