عجازه

لغت نامه دهخدا

( عجازة ) عجازة. [ ع ِ زَ ] ( ع اِ ) بالشچه که زنان بر سرین بندند تا فربه نماید. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || انگشت پنجم مرغ. ( منتهی الارب ). دائرة الطائر التی یضرب بها و هی کالاصبع فی باطن رجله. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

بالشچه که زنان بر سرین بندند تا فربه نماید انگشت پنجم مرغ

پیشنهاد کاربران

بپرس