عَجّاج، عبدالله بن رؤبه ( ـ۹۰ق)
شاعر رَجَز سُرای اوایل دورۀ بنی امیه. پدرش نیز شاعری رجز گو بود. هرچند که پیش از عَجّاج شاعرانی همچون اَغلَب، عِجلی، لَبید و شَمّاخ اشعار طولانی و قصایدی در بحر رجز سروده بودند، نبوغ و تسلّط عجاج بود که این نوع شعر را در عرصۀ ادبیات عرب به مقام هنر تعالی داد. نسخه ای از دیوان او محفوظ مانده که شامل ۴۴ شعر، و اغلب قصایدی طولانی، است.
شاعر رَجَز سُرای اوایل دورۀ بنی امیه. پدرش نیز شاعری رجز گو بود. هرچند که پیش از عَجّاج شاعرانی همچون اَغلَب، عِجلی، لَبید و شَمّاخ اشعار طولانی و قصایدی در بحر رجز سروده بودند، نبوغ و تسلّط عجاج بود که این نوع شعر را در عرصۀ ادبیات عرب به مقام هنر تعالی داد. نسخه ای از دیوان او محفوظ مانده که شامل ۴۴ شعر، و اغلب قصایدی طولانی، است.
wikijoo: عجاج،_عبدالله_بن_روبه_(_ـ۹۰ق)