عثیل

لغت نامه دهخدا

عثیل. [ ع ِث ْ ی َ ] ( ع اِ ) کفتار نر. || ( ص ) آنکه روغن نمالد و آرایش نکند. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس