عثیان

لغت نامه دهخدا

عثیان. [ ع َ ث َ ] ( ع مص ) فساد کردن. ( اقرب الموارد ). || مبالغت در فساد و یا کبر یا کفر. ( اقرب الموارد ).

عثیان. [ ع ِث ْ ] ( ع اِ ) کفتار نر. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

کفتار نر

پیشنهاد کاربران

بپرس