عثمانی

/~osmAni/

معنی انگلیسی:
ottoman, turkish, turkey

لغت نامه دهخدا

عثمانی. [ ع ُ ] ( اِخ ) ممالکی که آل عثمان در آن سلطنت میکردند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عثمانیان شود.

عثمانی. [ ع ُ نی ی ]( ص نسبی ) نسبت است به عثمان بن عفان نَسَباً و ولاءً یا اتباعاً مانند اهل شام. ( از اللباب ج 2 ص 122 ).

عثمانی. [ ع ُ نی ی ] ( ص نسبی ) مقابل علوی. آنانکه علی و یاران او را متهم به قتل عثمان بن عفان کردند.

عثمانی. [ ع ُنی ی ] ( ص نسبی ، اِ ) سکه معروف مروجه دولت عثمانیه. ( آنندراج ). لیره عثمانی. رجوع به عثمانیان شود.

عثمانی. [ ع ُ ] ( اِخ ) عثمان بن محمدبن عثمان بن محمدبن عبدالملک بن عبدالدین عنسةبن عمروبن عثمان بن عفان العثمان البصری. از محمدبن عبدالسلام روایت کند و ابونعیم الحافظ اصفهانی از وی روایت دارد. ( از اللباب ج 2 ص 122 ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - منسوب به عثمان بن عفان . ۲ - منسوب به عثمان جد آل عثمان ( سلاطین قدیم ترکیه ) جمع عثمانیان . ۳ - مجموعه ممالکی که تحت حکومت سلاطین آل عثمان بود .
عثمان بن محمد بن عثمان بن محمد ابن عبدالملک بن عبدالدین عنسه بن عمرو بن عثمان بن عفان العثمان البصری از محمد بن عبد السلام روایت کند و ابو نعیم الحفاظ اصفهانی از وی روایت دارد

فرهنگ عمید

۱. از فرزندان عثمان.
۲. (اسم ) زبان ترکی رایج در ترکیه.

مترادف ها

ottoman (صفت)
عثمانی

turkish (صفت)
ترک، عثمانی، ترکی

پیشنهاد کاربران

بپرس