عُثْمانوف، محمّد نوری (مخاچ قلعه ۱۹۲۴)
خاورشناس داغستانی. در ۱۹۵۰ در دانشگاه مسکو دورۀ رشتۀ ایران شناسی را به پایان برد. در ۱۹۵۴ با نوشتن پایان نامۀ جایگاه شاهنامه در ادبیات تاجیکی قرون ۹ـ۱۰ دکترا گرفت. از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۱ و از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۷ در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم روسیه کار می کرد. در ۱۹۶۹ برای کارهای پژوهشی به ایران سفر کرد. در ۱۹۷۰ از رسالۀ فوق دکترای خود با نام سبک شعر فارسی در سدۀ چهارم هجری دفاع کرد (مسکو، ۱۹۷۴). در ۱۹۹۷ در دانشگاه دولتی داغستان به تدریس قرآن و ادبیات فارسی پرداخت. در ۲۰۰۱، رئیس پژوهشگاه اسلام شناسی مرکز علمی فرهنگستان علوم روسیه در داغستان شد. قرآن و نیز شماری از آثار فارسی را به روسی ترجمه کرده است. وی بارها به ایران سفر کرده است. از آثارش: شرح حال و تحلیل آثار عمر خیام، با همکاری رستم علی یف (۱۹۵۸)؛ شرح حال و تحلیل آثار فردوسی (مسکو، ۱۹۶۰)؛ فرهنگ بسامدی عنصری (مسکو. ۱۹۷۲)؛ فرهنگ فارسی به روسی، در ۲ جلد (۱۹۸۳)؛ تصحیح انتقادی شاهنامۀ فردوسی با همکاری دیگران (مسکو، ۱۹۶۲ـ۱۹۶۸، تهران، ۱۹۷۱ـ۱۹۷۴)؛ سبک شعر فارسی در سدۀ چهارم هجری (مسکو، ۱۹۷۴).
خاورشناس داغستانی. در ۱۹۵۰ در دانشگاه مسکو دورۀ رشتۀ ایران شناسی را به پایان برد. در ۱۹۵۴ با نوشتن پایان نامۀ جایگاه شاهنامه در ادبیات تاجیکی قرون ۹ـ۱۰ دکترا گرفت. از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۱ و از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۷ در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم روسیه کار می کرد. در ۱۹۶۹ برای کارهای پژوهشی به ایران سفر کرد. در ۱۹۷۰ از رسالۀ فوق دکترای خود با نام سبک شعر فارسی در سدۀ چهارم هجری دفاع کرد (مسکو، ۱۹۷۴). در ۱۹۹۷ در دانشگاه دولتی داغستان به تدریس قرآن و ادبیات فارسی پرداخت. در ۲۰۰۱، رئیس پژوهشگاه اسلام شناسی مرکز علمی فرهنگستان علوم روسیه در داغستان شد. قرآن و نیز شماری از آثار فارسی را به روسی ترجمه کرده است. وی بارها به ایران سفر کرده است. از آثارش: شرح حال و تحلیل آثار عمر خیام، با همکاری رستم علی یف (۱۹۵۸)؛ شرح حال و تحلیل آثار فردوسی (مسکو، ۱۹۶۰)؛ فرهنگ بسامدی عنصری (مسکو. ۱۹۷۲)؛ فرهنگ فارسی به روسی، در ۲ جلد (۱۹۸۳)؛ تصحیح انتقادی شاهنامۀ فردوسی با همکاری دیگران (مسکو، ۱۹۶۲ـ۱۹۶۸، تهران، ۱۹۷۱ـ۱۹۷۴)؛ سبک شعر فارسی در سدۀ چهارم هجری (مسکو، ۱۹۷۴).
wikijoo: عثمانوف،_محمد_نوری_(مخاچ_قلعه_۱۹۲۴)