عتیره

لغت نامه دهخدا

( عتیرة ) عتیرة. [ ع َ رَ ] ( ع اِ ) گوسپند قربانی جاهلیت که در ماه رجب بنام بتان میکشتند. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، عَتائر و آن گوسفند را رجبیه هم مینامیدند.

عتیرة. [ ع ُ ت َ رَ ] ( اِخ ) صحابی است بدری. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس