عَتَلیا ( ـ ح ۸۳۷ پ م)(Athaliah)
تنها ملکۀ حاکم مملکت یهودا (حک: ۸۴۳ـ ح ۸۳۷پ م). دختر ایزابل و آحاب، پادشاه اسرائیل، بود. با یَهورام شاه یهودا (حک: ح ۸۴۹ـ۸۴۳پ م) پیمان زناشویی بست. در ۸۴۳ پ م که پسرش اَخَزیا درگذشت سلطنت را غصب کرد. همۀ وراث ذکور خاندان یهودا را کشت و فقط پسر دیگرش یهوآش از مهلکه گریخت. عتلیا پرستش بعل را دوباره رواج داد. شش سال بعد یهویاداع کاهن بر او شورید و یهوآش به پادشاهی رسید و عتلیا کشته شد (دوم پادشاهان ۱:۱۱ـ۲۰؛ دوم تواریخ ۲:۲۲ـ ۷:۲۴). براساس این قصه، ژان راسین تراژدی آتالی را نوشت.
تنها ملکۀ حاکم مملکت یهودا (حک: ۸۴۳ـ ح ۸۳۷پ م). دختر ایزابل و آحاب، پادشاه اسرائیل، بود. با یَهورام شاه یهودا (حک: ح ۸۴۹ـ۸۴۳پ م) پیمان زناشویی بست. در ۸۴۳ پ م که پسرش اَخَزیا درگذشت سلطنت را غصب کرد. همۀ وراث ذکور خاندان یهودا را کشت و فقط پسر دیگرش یهوآش از مهلکه گریخت. عتلیا پرستش بعل را دوباره رواج داد. شش سال بعد یهویاداع کاهن بر او شورید و یهوآش به پادشاهی رسید و عتلیا کشته شد (دوم پادشاهان ۱:۱۱ـ۲۰؛ دوم تواریخ ۲:۲۲ـ ۷:۲۴). براساس این قصه، ژان راسین تراژدی آتالی را نوشت.
wikijoo: عتلیا