عترب

لغت نامه دهخدا

عترب. [ ع ُ رُ ] ( ع اِ ) سماق. ( اقرب الموارد ). تتم که نوعی از بار درخت ترش است و در طعام اندازند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس