عتده

لغت نامه دهخدا

( عتدة ) عتدة. [ ع ُ دَ] ( ع اِ ) ساخت و سامان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || آمادگی. ( منتهی الارب ). || آنچه جهت سفر و جز آن آماده سازند. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس