عتبی ابوجعفر

دانشنامه آزاد فارسی

عُتْبی، ابوجعفر (قرن ۴ق)
(ابوجعفر احمد بن حسین) وزیر سامانی . نسب وی به عُتْبَة بن غَزوان صحابی پیامبر می رسد. در ۳۳۶ق به سبب همراهی با ابوعلی چَغانی سپهسالار عاصی نوح بن نصر سامانی ، در نَخْشَب دستگیر شد. او را در بخارا حبس و اموالش را مصادره کردند اما چندی بعد آزاد شد. در ۳۴۵ق، پس از بازداشت ابومنصور محمد بن عُزَیر وزیر، با نظر مساعد اَلپْتکین حاجب به وزارت عبدالملک بن نوح سامانی رسید. اما دیری نگذشت که سیاست های سختگیرانۀ مالی وی موجب نارضایی گشت و در ۳۴۸ق از مقام خود برکنار شد. پس از ۳۵۰ق در عهد امیرمنصور بن نوح سامانی (۳۵۰ـ۳۶۶ق) با ابوعلی بلعمی در مقام وزارت شریک شد و دست کم از ۳۶۱ق مستقلاً به وزارت مشغول شد . در این سال برای رفع دشمنی و قطع جنگ با آل بویه کوشید و به یاری ابوالحسن سیمجور سپهسالار خراسانی با آل بویه صلحی منعقد کرد که تا پایان روزگار سامانیان برقرار بود و براساس آن مقرر شد آل بویه سالانه مبلغی در قبال خراج ری و جبال به سامانیان بپردازند. گردیزی از کارهای نیک ابوجعفر عتبی در خراسان یاد کرده است .

پیشنهاد کاربران

بپرس