عبیر فشان

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - آنچه عبیر بپاشد . ۲ - خوشبوی مانند عبر عطر آگین .

فرهنگ عمید

عبیر افشاننده، آنچه بوی خوش پراکنده می سازد.

پیشنهاد کاربران

بپرس