عبیدا
لغت نامه دهخدا
عبیدا. [ ع ُ ب َ دُل ْ لاه ] ( اِخ ) ابن احمدبن عبیداﷲ القرشی الاموی العثمانی الاشبیلی. امام نحو و از مردم اشبیله اندلس بود. هنگامیکه فرنگیان بر اندلس استیلا یافتند وی به بسنة رفت.از تألیفات اوست : شرح کتاب سیبویه. شرح الجمل در ده مجلد. شرح الایضاح که همه این کتابها در نحو است. وی به سال 599 هَ. ق. متولد و در سال 688 هَ. ق. درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ) ( از روضات الجنات ص 464 ).
عبیدا. [ ع ُ ب َ دُل ْ لاه ] ( اِخ ) ابن جبرائیل بن عبیداﷲبن بختیشوع. طبیب باحث و از مردم میافارقین است. از تصنیفات او است مناقب الاطباء. الروضة فی الطب. التواصل الی حفظ التناسل. طبایع الحیوان و خواصها و منافع اعضائها. الخاص فی علم الخواص.وی به سال 453 هَ. ق. درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).
عبیدا. [ ع ُ ب َ دُل ْ لاه ] ( اِخ ) ابن الحبحاب الموصل. مدتی والی مصر بود. هشام بن عبدالملک وی را به سال 117 هَ. ق. به افریقیه فرستاد و او کار آنجا را سامان داد و غازیان به صقلیه و سوسن و سرزمین سودان فرستاد و همه پیروز بازگشتند سپس امر بلاد بر او آشفته گشت و هشام او را نزد خود خواند و به سال 123 هَ. ق. از کار برکنارش کرد. وی حدود سال 125 هَ. ق. درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).
عبیدا. [ ع ُ ب َ دُل ْ لاه ] ( اِخ ) ابن حر الجعفی. مردی شجاع و در شرف ، صلاح و فضل از بزرگان قوم خود بود. وی از اصحاب عثمان بن عفان است. پس از قتل عثمان به معاویه پیوست و در جنگ صفین با او بود پس ازقتل علی ( ع ) بکوفه رفت و در فاجعه حسین بن علی ( ع ) خود را پنهان کرد و در کربلا حاضر نشد و چون ابن زیاددر این باره از وی بازخواست کرد پرخاش کرد و دیگر نزد وی نرفت و در محلی کنار فرات اقامت گزید. چون مصعب بن زبیر خروج کرد بدو پیوست و در جنگ مختار ثقفی باوی بود مصعب از او ترسید او را حبس کرد و پس از مدتی با وساطت عده ای آزاد ساخت. و او خشمناک از نزد وی بیرون شد. مصعب کسانی را برای جنگ و تطمیع او فرستادولی سودی نداد سرانجام کار عبیداﷲ بالا گرفت و 300 تن جنگجو فراهم کرد و تکریت را بگرفت و بکوفه حمله کرد و کار را بر مصعب دشوار ساخت سپس عده ای از سپاهیانش متفرق شدند و او از بیم اسیری به سال 68 هَ. ق. خود را به فرات انداخت و غرق شد. ( از الاعلام زرکلی ).بیشتر بخوانید ...
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید