عَبِید بن اَبرَص (۵۰۰م)
شاعر عرب در عصر جاهلیت. پس از کشته شدن حُجر، ملک کِنده، در عصیان قبیلۀ اسد (۵۳۰ م) و کمربستن پسرش امرؤالقیس به خونخواهی پدر، عبید سخنگوی قبیلۀ خود (اسد) شد. معدود اشعار باقی مانده از عبید، آگاهی هایی ارزشمند دربارۀ تاریخ شعر متقدم عربی به دست می دهد. مهم ترین شعر او قصیده ای است که تبریزی در معلقّات خود ضبط کرده است. اشعار امرؤالقیس از لحاظ تخیل با شعر عبید تشابه فراوان دارد.
شاعر عرب در عصر جاهلیت. پس از کشته شدن حُجر، ملک کِنده، در عصیان قبیلۀ اسد (۵۳۰ م) و کمربستن پسرش امرؤالقیس به خونخواهی پدر، عبید سخنگوی قبیلۀ خود (اسد) شد. معدود اشعار باقی مانده از عبید، آگاهی هایی ارزشمند دربارۀ تاریخ شعر متقدم عربی به دست می دهد. مهم ترین شعر او قصیده ای است که تبریزی در معلقّات خود ضبط کرده است. اشعار امرؤالقیس از لحاظ تخیل با شعر عبید تشابه فراوان دارد.
wikijoo: عبید_بن_ابرص