عبیثران

لغت نامه دهخدا

عبیثران. [ ع َ ب َ ث ُ ] ( ع اِ ) گیاهی است خوشبو. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( المنجد ). || درختی است بسیار خاردار که زود رهایی نیابد از آن هر که خاری به آن رسد. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || درامر شدید بدان مثل زنند. ( منتهی الارب ). || امر شدید. || اشر. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس