عبور از اند

عبور از آند. عبور از آند ( اسپانیایی: Cruce de los Andes ) مجموعه ای از مانورهای نظامی بود که بین ۱۲ ژانویه تا ۹ فوریه ۱۸۱۷، ارتش آند از استان های متحد ریو د لا پلاتا - آرژانتین کنونی - به کمک نیروهای تبعیدی شیلی از شهر مندوزا انجام داد. [ ۱]
رشته کوه آند منطقه های آرژانتین تا شیلی را جدا می کند و بر همین اساس مقابله با نیروهای سلطنت طلب امپراتوری اسپانیا که در شیلی بودند، برای آرژانتینی ها سخت بود. ژنرال آرژانتینی، خوزه د سان مارتین، برای آزاد کردن شیلی و پرو طرح عبور از آند را پی ریخت تا با عبور از کوهستان، مسیر لشکرکشی را کوتاه کند. شیلیایی ها هم به رهبری مانوئل رودریگز در سوی دیگر رشته کوه جنگ زاپا را برای حمایت از او به راه انداختند. [ ۲]
این یکی از رویدادهای تاریخی بزرگ آرژانتین و شیلی و همچنین یکی از بزرگ ترین شاهکارها در تاریخ نظامی جهانی محسوب می شود.
پس از انقلاب مه در سال ۱۸۱۰، جنگ استقلال آرژانتین به عنوان بخشی از مجموعه جنگ های استقلال علیه سلطنت اسپانیا در سراسر قاره آمریکای جنوبی آغاز شد. اگرچه این جنبش ها به موفقیت اولیه دست یافتند، اما بعدها نیروهای وفادار به سلطنت که مرکزشان در پرو بود، مقاومت کردند و استقلال طلبان با ضعف مواجه شدند.
سن مارتین برای اجرای نقشه خود در ۷ سپتامبر ۱۸۱۴ با ایده سازماندهی یک ارتش کوچک و منظم در استان کویو وارد مندوزا شد. اندکی پس از ورودش، در ۱ یا ۲ اکتبر همان سال، نبرد رانکاگوئا در شیلی اتفاق افتاد که در آن نیروهای میهن پرست شیلی شکست خوردند و بخشی از بقایای آن ها از رشته کوه به سمت مندوزا آمدند و شیلی دوباره در دستان سلطنت خواهان باقی ماند. سن مارتین در مواجهه با این وضعیت، بقایای سربازان شیلیایی تحت فرماندهی آندرس دل آلکازار و برناردو اوهیگینز را نزد خود پذیرفت[ ۳] و در ارتش اولیه خود - که قبلاً حدود ۱۰۰۰ نفر داشت - ادغام کرد. جناح دیگر این گروه به رهبری خوزه میگل کاررا تصمیم گرفتند که بخشی از ارتش جدید نباشند. در همان زمان، سان مارتین گردان نیروهای کمکی آرژانتینی ( همچنین به نام نیروهای کمکی شیلی ) را در ارتش خود ادغام کرد. این گروه هم با رهبری خوان گرگوری د لاس هرراس و به دستور دولت استان های متحد از مأموریتشان در شیلی بازگشته بود.
سن مارتین مشاور حقوقی شیلیایی دکتر هیپولیتو دی ویارئال را که توسط برادران کاررا تبعید شده بود، به عنوان نماینده ارتش آند منصوب کرد تا وجوهی را که آنها برای حمایت از سربازان جمع آوری کرده بودند، دریافت کند. او سعی کرد به سرعت ارتش خود را در شرایط جنگی قرار دهد، زیرا می ترسید که سلطنت طلبان از رشته کوه عبور کنند و به مندوزا حمله کنند. با وجود آن حرکات، این ترس هرگز محقق نشد، زیرا رهبر نیروهای اسپانیایی در شیلی، کاسمیرو مارکو دل پونت، عبور ارتش از کوه های سرد آند را غیرممکن می دانست.